MamaBiegaczka

To już ostatni bieg w tym roku z tej serii. Wzięłam udział w dwóch startach z czterech. Z jednego zrezygnowałam bo pewnie nie miał mi kto zostać z dzieckiem a drugi to śmieszna sprawa. Nie zapisałam się, pojechałam pewna, że to zrobiłam i dupa. Na miejscu zapisów nie było, więc obeszłam się smakiem. Teraz upewniłam się dwa razy zanim pojechałam. I bardzo dobrze bo bym mogła stracić ekstra bieg.

Zdobyłam medal z najbardziej lansiarskiego biegu w mieście polskich królów, oł je! A tak na poważnie, nie no na poważnie się nie da. Miejsca na ten bieg rozchodzą się w kilka godzin, kto się spóźni ten trąba, nie ma przepisywania uczestnictwa ani nic w tym stylu, więc deydujesz się od razu. Ja trochę sobie przegapiłam zapisy i jak zobaczyłam, że zostało już nie wiele miejsc zaczęłam klikać jak szalona aby zdążyć i zatrzymał mnie dopiero widok ceny ale tylko na chwilę. Zaczęłam dalej szybko klikać i udało się, zapisałam się. Przez wiele lat unikałam tego biegu bo nie widziałam w nim nic specjalnego a do tego trzeba pamiętać kiedy zaczynają się zapisy i w tym samym dniu zarejestrować się. Wiecie no, różnie bywa, będziesz na wakacjach na księżycu bez zasięgu i dupa nie zapiszesz się, jak wrócisz za kilka dni. Do konkretów zatem.

To mój drugi start w tym biegu ale jakże inny. Rok temu wystartowałam jakieś 2 miesiące po porodzie. Było zimno, szaro, buro i ponuro. Ten rok to zupełne przeciwieństwo. Wystartowałam z córą i było mega ciepło, nawet za ciepło, jak na bieganie. Trochę się bałam tego startu bo to pierwszy raz kiedy pojechałyśmy zupełnie same, więc teoretycznie na nikogo pomoc nie mogłyśmy liczyć w razie potrzeby. Czy była potrzebna? Odpowiedź w tekście.

Nie wiem jak Wam ale mi wyjazdy na wakacje kojarzą się z domowej roboty kanapkami. Gdy byliśmy mali na każdy wyjazd, dłuższy lub krótszy zabieraliśmy ze sobą bułki. Z czym one były zależało od wyjazdu. Jeśli rodzice zabierali nas na wycieczkę jednodniową to były z wędliną i serem. Jeśli jechaliśmy gdzieś dalej to oczywiście królowały bułki z kotletem. Pewnie wiele z Was to pamięta. Ja jeszcze pamiętam najlepsze bułki z podróży jakie przywozili moi dziadkowie jak wracali z Wiednia. Były to kajzerki z wędliną i masłem, smak pamiętam do dziś. Takich kajzerek jak tam nie było w Polsce, zresztą w ogóle ich nie było, wędlina też jakoś tak wyjątkowo smakowała. A teraz czym się zajadacie? Hot dogami z Orlenu, hamburgerami z Maka albo obiadkami w chłopskich zajazdach. Taaak, sporo zmieniło się od kiedy byłam dzieckiem ale ja Wam pokażę o ile łatwiej teraz możecie przygotować posiłki do podróży dla całej rodziny. Pod względem jedzenia na wyjazdach nawyki z dzieciństwa mi zostały. Oczywiście nie…

Ciekawe kogo zaskoczę takim połączeniem ale nie chodzi mi o popicie napojem z tytułu, tylko ugotowanie go razem z nim. Pewnie wiele osób już jadło mięso gotowane z pepsi czy coca colą. Mnie taki sposób pokazała mama a ja poszłam o krok dalej a nawet dwa i dodałam do mojego gulaszu jeszcze inne ciekawe przyprawy. I już Wam napiszę, że wyszło obłędne połączenie. Nie pozostaje Wam teraz nic innego jak zrobić go samemu.

Ostatnio pisałam Wam, że w zimie najbardziej brakuje mi świeżych pomidorów. Oczywiście są one dostępne cały rok w sklepach ale mnie nie zachęcają do jedzenia, więc i rzadko je kupuję. Póki jeszcze są korzystajmy z nich. Dziś mam dla Was kolejną zupę pomidorową, z pomidorów, nie przecieru czy koncentratu. Z naszych pięknych, cudownych, pysznych, domowych pomidorów. Czemu domowych? Bo pochodzą z mojego ogródka i koleżanki.

Pierwszy raz za granicę pojechałam mając 3 lata, Diana wyprzedziła mnie o 2, skończyła roczek i zaliczyła swoje pierwsze poważne wakacje. Oczywiście wakacje w Polsce nie są mniej poważne ale wyjeżdżając za granicę musimy pamiętać o kilku rzeczach, np. o wyrobieniu dziecku dowodu osobistego. O czym więcej trzeba pamiętać i jak się przygotować, przeczytacie poniżej.